matrix χαλανδρι τηλ

Εκείνη την ημέρα, όλοι θυμούνται τη χειραψία μεταξύ του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Γιτζάκ Ράμπιν και του ηγέτη της ΟΑΠ, Γιάσερ Αραφάτ υπό τις ευλογίες του παριστάμενου αμερικανού προέδρου Μπιλ Κλίντον, που στην τελική πράξη της Ουάσιγκτον επικύρωναν τη συμφωνία του Όσλο. Η ίδια ατμόσφαιρα ελπίδας κατέκλυσε τις ώρες εκείνες στο Τελ Αβίβ και σε όλο το Ισραήλ, θυμάται στο άρθρο του στη Huffington Post ο Ουμπέρτο ντε Τζοβανάντζελι για εκείνη την ιστορική ημέρα, την οποία είχε βιώσει ως απεσταλμένος στο Ισραήλ.

matrix χαλανδρι τηλ

Ο Μπιλ Κλίντον «αγκαλιάζει» την ιστορική συγκυρία, παρακολουθώντας τους δύο ηγέτες να δίνουν τα χέρια - Reuters

αδεια ασκησεως επαγγελματος για διαιτολογους

ελαχιστο μετοχικο κεφαλαιο αε 2017

Μολαταύτα, η πορεία των γεγονότων πήρε μια κατεύθυνση αντίθετη από εκείνη της ελπίδας που περιέκλεινε εκείνη η χειραψία ανάμεσα σε δύο πρώην εχθρούς. Δύο ανθρώπους, που καίτοι για μία ζωή είχαν πολεμήσει ο ένας τον άλλον, στο τέλος κατάλαβαν ότι η πιο δύσκολη μάχη για να κερδηθεί είναι η ειρήνη. Η ειρήνη ως αναγνώριση του Άλλου, των επιχειρημάτων του. Ειρήνη ως συνειδητοποίηση ότι το δικαίωμα στην ασφάλεια για το Ισραήλ και το δικαίωμα των Παλαιστινίων για ένα ανεξάρτητο κράτος αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: ενός κοινού μέλλοντος, που θα μοιράζονται δύο λαοί σε δύο κράτη.

Τα βασικά σημεία της συμφωνίας ήταν η αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από περιοχές της Λωρίδας της Γάζας και τη Δυτική Όχθη, το δικαίωμα των Παλαιστινίων για αυτοκυβέρνηση μέσω της Παλαιστινιακής Αρχής, η οποία γεννήθηκε στη συνέχεια ακριβώς εξ αυτού. Σκόπιμα εκείνη την εποχή είχαν μείνει έξω τα ακανθώδη ζητήματα της Ιερουσαλήμ, των Παλαιστινίων προσφύγων, των ισραηλινών οικισμών στην περιοχή, η ασφάλεια και τα σύνορα. Κομβικά ζητήματα, που έμελλαν ακόμη να αντιμετωπιστούν - αυτή ήταν η δέσμευση των δύο ηγετών - σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Εκείνο που επιστέγαζε τη συμφωνία ήταν η δέσμευση για αμοιβαία αναγνώριση του Ισραήλ και της PLO: το πρώτο θα χαιρέτιζε την οργάνωση του Αραφάτ ως το νόμιμο εκπρόσωπο του παλαιστινιακού λαού, ενώ από την πλευρά της η PLO, θα απέρριπτε κάθε αναφορά στην καταστατική αρχή της για τον ένοπλο αγώνα και την καταστροφή του Ισραήλ και θα αποδέχεται το δικαίωμα για την ύπαρξη του εβραϊκού κράτους.